Er was gezegd dat haar lichaam / bekken niet gemaakt was om te baren. Haar eerste bevalling stagneerde bij 4 cm en eindigde in een keizersnede.
Maar deze moeder was vastberaden en stelde zelf met veel liefde haar geboorteteam samen. Ze deed yoga oefeningen, spinning- babies oefeningen, bezocht regelmatig een chiropractor en had vertrouwen in haar lichaam en haar baby. Ze visualiseerde haar droombevalling en durfde haar angsten en onzekerheden in de ogen te kijken. Dit alles om haar gewenste VBAC (vaginal birth after caesarean) mogelijk te maken.
De laatste weken van haar zwangerschap werd haar vermogen om los te laten en zich over te geven tot het uiterste getest, maar ze bleef positief en had een rotsvast vertrouwen in haar lijf en in haar kindje.
Afgelopen maandag, bij 42 weken en een dag, waren er de eerste weeën. De opluchting dat de bevalling spontaan begonnen was deed haar stralen van plezier. De verwondering die ze voelde toen we met 8 cm ontsluiting aankwamen in het ziekenhuis, en ze het punt waarop het de vorige keer stagneerde al lang voorbij was, gaf haar zo’n kracht. Dat ze, ondanks de stemmetjes in haar hoofd die zeiden dat het niet ging lukken, toch heeft doorgezet.
Haar vertrouwen was groter dan haar angst. En na 90 min persen zag ik een prachtig jongetje van ruim 8 pond geboren worden.
Lieve Suzanne, ik kan maar één ding zeggen: “Yes, you can!”